ART OF WORKAROUNDS

  Sztuka dzisiejsza nie jest jutrzejszą ani wczorajszą. Jest ona dziś i jako taka jest tymczasowa, jest opracowana na potrzeby celu, performatywna i redukuje się ją obszaru temporalnych obejść rzeczywistości w której jeszcze nie zjawiła się przyszłość, ale dzięki niej zjawi się. Sztuka ma charakter sprawczy i dynamiczny. Tymczasowość jej widać z perspektywy czasu ale też czas ten nadaje jej smak. W "dziś" sztuka jest czymś elitarnym a w "jutro" jest czymś oczywistym. Przebija zasłonę rzeczywistości i domaga się uwagi którą dostaje tylko w niewielkim stopniu, ale stopień ten jest wystarczający do tego żeby ktoś dostrzegł w niej szansę i z czasem ilość naśladowców wykorzystujących działania artystyczne do celu życiowego staje się tak duża, że niemożliwe staj się oczywistym.

Właściwie nie wiadomo jak widzieć artefakty artystyczne jeśli założymy że są one napastliwym i wulgarnym atakiem na wyobraźnię zmuszającym ją do pracy na potrzeby obcej intencji. Zapewne stoi za tym coś innego a jak nie wiadomo co to wiadomo że jest to.... Można dostrzec w naszym otoczeniu zaskakujące opisy i przejawy inności ale można im przypisać intencjonalne i celowe działanie merkantylne. Sztuka to sprzedaż ale sztuka to wyraz i ślad ludzkiej aktywności. Chcesz zrobić coś dla czego inni będą widzieć to co robisz jako wartościowe ale nie zrobisz niczego co mogłoby mieć inny sens niż ten który zakładasz. Chcesz osiągać cel. A może pozwolić sensowi płynąć i wizjom na ich ziszczanie to zupełnie coś innego - to nieobliczalne. Czy to prowadzi do prawdy? A może na manowce rozpadu osobowości? Ale może właśnie tak da się dojść do momentu w którym twój umysł na prawdę pracuje - na prawdę osiągasz stan sztuki...